Στη δεκαετία του 1960, το κινηματογραφικό είδος του μιούζικαλ ως "κινηματογραφικό και ιστορικό φαινόμενο συμπύκνωσε κομβικά θέματα της εποχής του" (Λ. Παπαδημητρίου) σε μια εποχή που η δημοφιλής κουλτούρα διερχόταν μια περίοδο αυτοπροσδιορισμού εν μέσω αμερικανικών επιρροών. Με μια φθίνουσα πορεία, το μιούζικαλ θα εμφανιστεί σποραδικά στον εμπορικό κινηματογράφο της δεκαετίας του 1980 και θα προσπαθήσει να αναβιώσει στην ελληνική βιντεοπαραγωγή με την επανεμφάνιση του σκηνοθέτη Γιώργου Σκαλενάκη (Διπλοπεννιές, 1966), χωρίς, ωστόσο, να μιλάμε για ένα συμπαγές σύνολο βιντεοταινιών που να απαρτίζουν από μόνες τους το βίντεο-είδος. Παραμένοντας πιστός στο genre και στις προδιαγραφές του (μεγάλο μπαλέτο, τραγούδια και χορογραφίες), θα σκηνοθετήσει τη Ρένα Βλαχοπούλου ως μια "Ρένα δίχως φρένα"
αλλά και την Ελένη Φιλίνη ως μέλος του συγκροτήματος "Ροκ Πάνθηρ". Στον αντίποδα βρίσκεται ο σκηνοθέτης Γιάννης Δαλιανίδης, ο οποίος, ανεπιτυχώς, θα αναπαράγει σκηνές από παλαιότερες κινηματογραφικές ταινίες μέσα στις βιντεοταινίες του χωρίς οργανωμένη χορογραφία - η τελευταία θα ανατικατασταθεί με πλάνα σε ντισκοτέκ.
ΠΗΓΗ
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου