-Το Σάββατο έχουμε βραδιά βιντεοταινίας, έρχεσαι;
-Ωχου ρε συ, μαλακίες θα βλέπουμε τώρα; Τι βρίσκετε σε αυτή την ογδονταρία;
-Ελα ρε που το παίζεις ποιοτικός... Αφού είναι καλτ τα 80'ς!
Αν κάτι σίγουρα χαρακτηρίζει την έννοια του cult και των προϊόντων του, αυτό είναι σίγουρα το αμφιλεγόμενο γύρω από τον ορισμό τους. Οι επικριτές τους έχουν χαρακτηρίσει τις καλτ βιντεοταινίες ως το «παχύ έντερο» του ελληνικού κινηματογράφου. Από την άλλη, οι φανατικοί του οπαδοί τα θεωρούν μια απενοχοποιημένη παρέλαση στην οποία «το άγριο κτηνώδες σεξ, οι πίστες, τα μανεκέν, οι παλαιστές, οι τρανσέξουαλ, οι νταβατζήδες, οι καλόγριες, οι ντισκομπάλες, οι παράφοροι έρωτες, οι ληστείες, οι χούλιγκανς, τα νυμφίδια, οι βαρκάρηδες και οι λαϊκοί σταρ του πενταγράμμου» έχουν την τιμητική τους.
Τα χρόνια της υποκουλτούρας ή τα χαμένα χρόνια της αθωότητας; Τα 80's ήταν η εποχή της κόντρας, της χουλυγκανιάς, της αλητείας, του ελεύθερου και ασυμβίβαστου σεξ, της απελευθέρωσης. Τι κι αν τα «πολιτιστικά της προϊόντα» χαρακτηρίζονται για την υπερβολή, την μαζικότητα της παραγωγής-κατανάλωσης και την χαμηλής ποιότητας αισθητική που ενίοτε φλέρταρε με το κιτς; Από τις βωμολοχίες και τις ατάκες με τα διαρκώς εναλλασσόμενα σεξουαλικά υπονοούμενα εννοούμενα, ξεπηδούσε μια ιδιότυπη αθωότητα που σχετιζόταν με την καψούρα (έννοια σταθμός της δεκαετίας)! Ας είμαστε ρεαλιστές.. Οι βιντεοταινίες δεν πρόσφεραν και πολλά στην πολιτιστική μας κληρονομιά. Κι όμως πλάσαραν ένα ιδιότυπο καθεστώς ηθικής και κοσμοθεωρίας, όπου το καλό θριαμβεύει του κακού, η μαγκιά της δηθενιάς. Τα «αλάνια» συνθλίβουν «ξενέρωτους» η αυθεντικότητα νικά πανηγυρικά την επιτήδευση. Το πηγαίο και σε ορισμένες περιπτώσεις γραφικό χιούμορ είναι λαϊκό και οικείο. Εδώ υπάρχει χώρος για όλους. Το απαράδεκτο σμίγει με το αποδεκτό, το καλό με το κακό. Λαϊκοί ήρωες, μπάτσοι, πρεζόνια, πόρνες και κάθε ετερόκλητο στοιχείο όλοι έχουν θέση σε αυτό το δεκτικό χωνευτήρι..
Τότε «δικοί μου», δεν υπήρχε το στιλιζαρισμένο life style με τους πιστούς του δούλους. Τα «σκυλιά» γάβγιζαν ανυπόκριτα και τα «τσακάλια» τα έσπαγαν στις ντίσκο. Αυτά τότε. Σήμερα, το βάρος της πάλαι ποτέ λατρεμένης βάτας βαραίνει τους «καθώς πρέπει» ώμους που άλλοτε την αποθέωσαν. Το θορυβώδες παπάκι δίνει τη θέση του στο άνετο και γκλάμουρους αμάξι, η λευκή κάλτσα μπαίνει για τα καλά στο συρτάρι. Το ίδιο και η λακ.. Τα κεφάλια ξεφουσκώνουν και μπαίνουν για τα καλά μέσα.. Η ντισκομπάλα σταμάτησε να γυρνά. Ο Στάθης, ο Μπίλιας και τα άλλα τα παιδιά μεγάλωσαν πια. Τα 80's είναι μια εποχή που ανήκει στο παρελθόν. Κάποιοι συνεχίζουν να την μισούν και να την αποποιούνται ενώ κάποιοι να την αναπολούν.
Για τους νοσταλγούς της, έρχεται η ώρα της θριαμβευτικής της αναβίωσης. Θα τα δούμε και θα τα ακούσουμε όλα... Τα «περιττώματα της ελληνικής βιντεοταινίας», ξεχύνονται από τους βόθρους! «Ακούστε εδώ ρε καθάρματα, ακούστε εδώ καλά όλοι σας... ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΚΟΛΑΣΗ». Η εκδίκηση της βιντεοκασέτας ξαναχτυπά..
ΠΗΓΗ
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου