"Η πορεία για την υλοποίηση του οράματος του λαού για την προστασία της υγείας του προχωρεί με γοργό ρυθμό. Το 1983 ονομάστηκε 'χρονιά της υγείας'. Και ο χαρακτηρισμός δικαιώνεται με σειρά από θεσμικά μέτρα. Πραγματοποιούνται: η σταδιακή αλλά αποφασιστική οικοδόμηση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, η εφαρμογή του θεσμού του νοσοκομειακού γιατρού πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, το ολοκληρωμένο σύστημα Κέντρων Υγείας και Περίθαλψης, η υποδοχή για την ποιοτική βελτίωση της νοσοκομειακής περίθαλψης, η κοινωνικοποίηση του συστήματος παραγωγής και εμπορίας φαρμάκων..." γράφει το 1983 ο Σωτηρης Κωστόπουλος, Γενικός Γραμματέας Τύπου και Πληροφοριών της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ στο βιβλίο "ΠΑ.ΣΟ.Κ - 2 Χρόνια".
4 χρόνια μετά την ίδρυση και λειτουργία του ΕΣΥ - το οποίο επεδίωκε να παρέχει υπηρεσίες υγείας ισότιμα σε όλους τους πολίτες, ανεξάρτητα από την οικονομική τους κατάσταση και να δρα ενάντια στην κυριαρχία της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, στην έλλειψη ολοκληρωμένου συστήματος και στην εμπορευματοποίηση της υγείας- ο σκηνοθέτης Μιχ. Λεφάκης τζ. δίνει τη δικιά του εκδοχή για το πώς θα ήταν το Εθνικό Σύστημα Υγείας, αν δεν πήγαιναν όλα έτσι όπως είχαν σχεδιαστεί.
Η βιντεοταινία του "Εθνικό Σύστημα Υστερίας" παρουσιάζει μια ομάδα ιατρών διαφόρων ειδικοτήτων σε δημόσιο νοσοκομείο -στην πραγματικότητα, πρόκειται για το "Ιατρικό Κέντρο Αθηνών" - το οποίο κυριολεκτικά «κατακρεουργεί» τους ασθενείς του. Ο γυναικολόγος Ιπποκράτης Νταής, ο παθολόγος Κλέων Ρέππας, η οφθαλμίατρος Φλώρα Χανιώτου, η νοσοκόμα Βάνα Χατζή και η παρέα τους αποδεικνύονται ανεπαρκείς κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους κι εκτός αυτού, έχουν να αντιμετωπίσουν το φάντασμα του Νομάρχη που ξεψύχησε στα χέρια τους, αλλά και το μισο-τρελό διευθυντή του νοσοκομείου Υάκινθο, ο οποίος απαγγέλει διαρκώς ποιήματα για το "πράσινο αστέρι".
ΠΗΓΗ
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου