Στο μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής βιντεοπαραγωγής, η Αθήνα και τα προάστιά της αποτέλεσαν τον βασικό καμβά, πάνω στον οποίο κινούνται οι γυναικείοι και οι ανδρικοί χαρακτήρες της ελληνικής βιντεοταινίας. Εξάλλου, η έδρα των περισσοτέρων εταιριών κινηματογραφικής και βιντεο-παραγωγής βρισκόταν μέσα στο κέντρο της πρωτεύουσας, στην οδό Ακαδημίας 96: πρόκειται για τη λεγόμενη στοά 7ης τέχνης ή αλλιώς τη "Στοά Χόλλυγουντ" για την οποία έχει γράψει πολλά χιουμοριστικά ευτράπελα ο σεναριογράφος και σκηνοθέτης Γιώργος Λαζαρίδης στο βιβλίο του "Το Χόλλυγουντ της πλατείας Κάνιγγος" (2003). Ωστόσο, προνομιακός χώρος για το γύρισμα βιντεοταινιών υπήρξε και ο Πειραιάς: η Τρούμπα, το λιμάνι, ο Ηλεκτρικός σταθμός έχουν πρωταγωνιστήσει συχνά σε βιντεοταινίες ("Το δίδυμο της συμφοράς και ο κόσμος της νύχτας", "Ένα καμπαρέ... είναι η ζωή") που φέρουν συχνά το όνομα του ίδιου του χώρου ("Ο μπάτσος του Πειραιά") και δίνουν μία εικόνα νοσταλγική για τη θάλασσα, το λιμάνι και τους μάγκες του από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 κι έπειτα.
ΠΗΓΗ
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου