Η απιστία ως μοτίβο στις ελληνικές βιντεοταινίες ανοικτής θεματικής με μεγάλη προϊστορία ήδη από τον εμπορικό κινηματογράφο της δεκαετίας του 1960 αναπαράγεται και λαμβάνει νέες διαστάσεις στην αρένα της κωμωδίας, η οποία πλέον απηχεί μία στροφή στα ήθη των νεότερων αλλά και μεγαλύτερων ηλικιακά ζευγαριών. Χιουμοριστικές και συνήθως αναίμακτες παρεξηγήσεις ανάμεσα στα δύο αιωνίως αντίπαλα στρατόπεδα ξαναενώνουν τους συζύγους με τις συζύγους τους και σατιρίζουν με καυστικό τρόπο μία πρώτη επίθεση στον οικογενειακό θεσμό. Ασφαλώς, στην περίπτωση της "ελαφριάς απιστίας", η κατάληξη είναι πάντα ανώδυνη για τις πρωταγωνίστριες, όχι όμως και για τους πρωταγωνιστές: Στη βιντεοταινία του Α. Κατσιμητσούλια "Μιμή η ερωτιάρα" (1989), η Μιμή (Κ. Φίνου) και η Ρένα (Γ. Γαβριήλ), για να ξεφύγουν από την τσιγκουνιά των συζύγων τους, Χ. Κάλοου και Γ. Αρμαδώρο, οι οποίοι είναι εγκλωβισμένοι στους όρους μιας περίεργης πατρικής διαθήκης, αποφασίζουν να βγάλουν χρήματα σ’ ένα ινστιτούτο μασάζ, το οποίο διευθύνει ένας Ρομ (Σ. Τασίου), χωρίς, βέβαια, να απατήσουν τους άνδρες τους.
ΠΗΓΗ
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου