Κούλα μ’ακούς; Πολύ κωλόπαιδο ο Κυριάκος, και όχι μόνο ο Κυριάκος αλλά και ο Γιώργος, ο Μήτσος, ο Βαγγέλης και ο Γιάννης (ειδικά ο τελευταίος) που είχαν και χαίρονταν εσένα Κούλα μου και την κάθε Κούλα που γούσταρε ο καθείς μας. Διότι Κούλα εσύ δεν είσαι μόνο μια καλτ γκομενάρα, αλλά μια φαντασίωση, μια αξία πανανθρώπινη, μια ιδέα και οι ιδέες όπως η ΑΕΚ (άσχετο το ξέρω, μα κάπου πρέπει να πω και γω τον πόνο μου για την ομαδάρα μου) δεν πεθαίνουν. Προς τι τέτοια εισαγωγή θα αναρωτηθούν οι εκατομμύρια φανατικοί μου αναγνώστες (κόβω κάτι γιατί έπιασε καλοκαίρι και ζεσταίνομαι οπότε τα φοράω κοντά). Θυμήθηκα μια παλιά καψούρα λοιπόν από τα μαθητικά τα χρόνια, εξ’ ου και η εισαγωγή. Ίδια η Τέτα Ντούζου στα ντουζένια της που λες εκείνη η καψούρα Κούλα μου (μη φωνάζεις πριν σε γνωρίσω ήταν, οπότε δεν πιάνεται) και με άφησε για ένα Γιάννη ίδιος ο Γιώργος Ρήγας (ο Χάλιας ντε από το Ρόδα Τσάντα και Κοπάνα). Αυτή έχασε βροντοφώναξαν εκατοντάδες αιθέριες υπάρξεις (είπαμε κόβω κάτι γιατί καλοκαίριασε) μα εγώ τη θυμήθηκα τώρα τη ρουφιάνα και στεναχωρήθηκα. Αφού έφαγα ένα σουβλάκι με τζατζίκι (αυτό είναι από αλλού μα κολλάει παντού) αποφάσισα προς τιμήν αυτής, της Τέτας Ντούζου και του σωσία του Χάλια να γράψω τη δεύτερη συνέχεια του αφιερώματος μας στο Ρόδα Τσάντα και Κοπάνα. Μια τετραλογία (το 5ο μέρος ήταν αίσχος μν τα ξαναλέμε) που όμοια της δεν ξανάδε το ελληνικό σινεμά.
Αξίζει να αναφέρουμε εδώ πως τη τέταρτη συνέχεια αυτού του έπους σκηνοθετήθηκε από το Γιάννη Φουρνιστάκη και τη θυμόμαστε κυρίως για τη λιγδιασμένη μα τιμημένη χαίτη του Τάσου Προύσαλη, ιδρυτή της λέσχης του Αυνάν και σημαίνουσας cult φιγούρας της εποχής. Ο Προύσαλης λοιπόν είναι η πληρωμένη απάντηση σε όσους χαρακτήριζαν μεγάλους ηλικιακά το Μπίλια και το Γαρδελη. Αυτός και ο Τζεβελέκος, αν και όπως το πήγαινε ο Ευστρατιάδης και η παρέα του δεν είχε αποκλειστεί το ενδεχόμενο να βλέπαμε στο ρόλο του μαθητή και το Νίκο Ρίζο. Ο ΓΙΓΑΝΤΑΣ Ρίζος, κος Ντερέκης προτίμησε –και καλά έκανε- το ρόλο του Γυμναστή που άλλοτε ερωτοτροπεί με γκομενάκια επιπέδου Βινας Ασίκη και βάζει και τα καλάθια του σαν άλλος Νίκος Γκάλης, με τη βοήθεια του Μπίλια. Άμα λάχει πηδάει και νάρκες καθότι έχει υπηρετήσει και στα μικρά ΛΟΚ. Ας μείνουμε λίγο όμως στον έτερο γίγαντα Σωτηρη Τζεβελέκο ή Μπούλη ή Πιπίλα, ο οποίος μεγαλωμένος με γάλα Βλάχας από βυζί ντόπιο παραγωγής και με το Μιχάλη (Αποστόλη Σουγκλάκο) για φύλακα Άγγελο, εμφανίζεται στο Λύκειο Χαβαλέ και φέρνει τα πάνω κάτω.
Και αν στην αρχή είναι ολίγον φλώρος σύντομα μαγκεύει και στέλνει το Χάλια για βρούβες, τρώγοντας του συγχρόνως την Τέτα Ντούζου, ενώ παράλληλα εξαναγκάζει έτερη συμμαθήτρια του να μαζέψει αρσενικούς κώνωπες στην παραλία ξεχωρίζοντας τους από τις θηλυκές από κάτω. Κάπως έτσι γίνονται αυτός και η παρέα του ο φόβος και ο τρόμος των καθηγητών- όχι ότι έπαψαν να είναι και ποτέ-. Να σου λοιπόν οι αλαξοσκηνιές στην πενθήμερη, να σου και το ψάρεμα της πετσέτας της Βίνας Ασικη όταν έκανε ηλιοθεραπεία – σε ευχαριστούμε Θεέ ξανά και ξανά- ακολουούμενο από συμφωνική μαλακία με μαέστρο το Χάλια, να σου και οι εξετάσεις αντί των μαθητών προκειμένου να τους ξεφορτωθούν. Παρότι παλιές πουτάνες καθ’ ομολογίαν Γιάννη Βογιατζή οι καθηγητές δεν είχαν και πολλές επιλογές μετά τα πολλαπλά χουνέρια. Κουράστηκαν πια να εξηγούν γιατί ο Χριστός εσταυρώθη και δεν εσουβλίσθη ωσάν τον Αθανάσιο Διάκο, να τρώνε τοστ με κολλώδες τυρί, να τους σκίζουν τα παντελόνια, να τους παίρνουν μάτι. Μας άφησαν όμως με τις αναμνήσεις.του Μπίλια, του Χάλια του Κορτέση, του Πιπίλα, του Γκιωνάκη να κάνει το James Bond, του Τσάκωνα Νηπιαγωγού, του Δεμίρη να σφίγγεται, της Ασίκη να γδύνεται. Γεια σας λοιπόν κανίβαλοι, τσόγλανοι, καθίκια του κερατά, μαλακισμένα όντα, γιαπωνέζικα ανταλλακτικά. Γεια σου και σένα Κούλα. Till the next time. Stay Cult!
ΠΗΓΗ
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου