Στην αρκετά περιορισμένη ως προς την παραγωγή κλειστή θεματική των ενστόλων, περιλαμβάνεται, καθώς "ναυτικόν έθνος" οι Έλληνες, και η υποκατηγορία των βιντεοταινιών που αφορούν στη θητεία διαφόρων χαρακτήρων στο ελληνικό Ναυτικό, όπως, λ.χ., στην περίπτωση του ηθοποιού Σωτήρη Μουστάκα, ο οποίος παρέλασε ως καπετάνιος και αξιωματικός στην ελληνική βιντεοταινία.Αλλά και ο συμπαθέστατος Ρομ Ταμτάκος υπηρετεί τη θητεία του στη βιντεοταινία "Ο Ταμτάκος στο Ναυτικό" (1988, Τ. Βουγιουκλάκης), αναστατώνοντας μαχαλά, στεριά και θάλασσα με τα καμώματά του αλλά και αναλαμβάνοντας την προστασία της κόρης του διοικητή του - πρόκειται για μία υπενθύμιση ενός παλαιότερου σενάριου του Λάκη Μιχαηλίδη στο φιλμ "Ο θαλασσόλυκος!" (1964, Κ. Χατζηχρήστος) ή "Έμπαινε, Μανωλιό!" (1970, Κ. Καραγιάννης). Από την άλλη πλευρά, το βιντεο-δράμα δεν παραμένει ανέπαφο από αντίστοιχους καπετάνιους, αξιωματικούς ή ναυτάκια, επικεντρώνεται όμως σε διαστάσεις κοινωνικές και "ευαίσθητες": στον "Καπετάνιο και την χορεύτρια" (1989, Τ. Βουγιουκλάκης,ο Πάνος Μιχαλόπουλος επιστρέφει ύστερα από ένα δύσκολο ταξίδι στη στεριά, για να διαπιστώσει ότι η οικογένειά του έχει διαλυθεί και ότι η ζωή ορισμένων από τα μέλη της κρέμεται σε μια κλωστή - Μια κλωστή που θα τον βοηθήσει να δέσει μία χορεύτρια και τραγουδίστρια σε καμπαρέ (Σόφη Ζαννίνου).
ΠΗΓΗ
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου