Στο άρθρο του «Video: ‘να η ευκαιρία’. H νέα διέξοδος του
ελληνικού κινηματογράφου», το οποίο δημοσιεύτηκε στον Δεκαπενθήμερο Πολίτη τον Σεπτέμβριο του 1985, ο Γιώργος Μπράμος διαπιστώνει ότι ήδη «στην κινηματογραφική πιάτσα κυκλοφορεί ως μέγα επίτευγμα το ρεκόρ κάποιου εγχώριου κινηματογραφιστή να γυρίσει μια ταινία σε μια εβδομάδα. Απαραίτητα συστατικά για την επιτυχία της βιντεοταινίας είναι κάποια ηχηρά ονόματα ηθοποιών, σκηνοθέτης με ένα χιλιοπαραλλαγμένο σενάριο, που να προβλέπει έναν χώρο γυρισμάτων και άφθονα «μανούλια». Η διαπίστωση του Μπράμου αφορά, εξάλλου, έως έναν βαθμό και στην αισθητική του βιντεο-υλικού, αλλά και στον τρόπο προώθησής του: η αισθητική διάσταση των εξωφύλλων αποτελεί το πρώτο βήμα προς την ενοικίαση της βιντεοταινίας. Με ένα καλλιτεχνικό στήσιμο, πολύ κοντά σε εκείνο της κινηματογραφικής αφίσας που κοσμούσε τις εισόδους των χειμερινών και θερινών κινηματογράφων, τα «μανούλια» παρελαύνουν αναμφισβήτητα στα εξώφυλλο σε συνδυασμό με τα αναγκαία ενσταντανέ με τον «κράχτη» της βιντεο-κωμωδίας ή του βιντεο-δράματος - «Ηχηρά» ονόματα παλαιών κινηματογραφικών ηθοποιών της χρυσής εποχής του παλαιού ελληνικού κινηματογράφου διατυμπάνιζαν την εμπλοκή τους στη βιντεοταινία, ακόμα κι αν επρόκειτο για τη συμμετοχή τους σε μία μόνο σκηνή της.
ΠΗΓΗ
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου