Στο πλαίσιο του πενταετούς προγράμματος οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης 1983-1988,η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ "έχοντας σαφή αντίληψη των αδυναμιών της ελληνικής οικονομίας και των ξεπερασμένων κοινωνικών δομών της χώρας", όπως γράφει χαρακτηριστικά ο Σ. Κωστόπουλος, πρότεινε ήδη από τις αρχές της περιόδου διακυβέρνησης μέτρα για την καταπολέμηση της ανεργίας - μάλιστα, η αποκατάσταση συνθηκών υψηλής απασχόλησης μέχρι το 1987 επρόκειτο να μεγεθύνει και τον ΑΕΠ της εν λόγω πενταετίας στην τάξη του 5,5 % περίπου. Κι ενώ η ανεργία των νέων το 1989 αναλογούσε στο 43,7% του συνόλου των ανέργων και αποτελούσε το 24,8% του εργατικού δυναμικού ηλικίας 14-24 χρόνων, δεν αποτελεί μία εξωφρενική συνθήκη και στην ελληνική βιντεοταινία: οι άνεργοι βιντεο-ήρωες ωθούνται σε παράλογα κι απονενοημένα διαβήματα, όπως, λ.χ., Ο Σ. Μουστάκας υποδύεται τον επαρχιώτη αδιόριστο δάσκαλο τιμόλαο στη βιντεοταινία "Ένας τρελλός θα μας σώσει" [(1988) του Β. Φουρνιστάκη], που ασκεί μια εύστοχη κριτική στη λογική της πολιτικής «κουμπαριάς» και τις προσδοκίες που αυτή συνεπάγεται. Ο Τιμόλαος θα κατέβει στην Αθήνα για να αναζητήσει τον υπουργό κουμπάρο του και, αφού μπλέξει σε συνδικαλιστικούς έρωτες με τη Νίνα (Σ. Πρεβεδώρου) θα αποφασίσει να γυρίσει οριστικά πίσω στο χωριό του. Συγχρόνως, ενώ άλλοι πρωταγωνιστές μεταμφιέζονται σε γυναίκες, όπως ο ηθοποιός Κώστας-Κούτση (Κ. Βουτσάς) στη βιντεοταινία "Γλυκειά μου Κούτση απ’ το Χαλκούτσι" [(1985) του Ό. Ευστρατιάδη], γυναίκες πρωταγωνίστριες αναλαμβάνουν να εργαστούν σε παραδοσιακά "ανδρικές" εργασίες λόγω μεγάλης οικονομικής ανάγκης: η Μάγια (Λ. Καφαντάρη) στην ομώνυμη βιντεοταινία του Ο. Κωστελέτου (1989) και η Μαρίνα (Κ. Φίνου) στο "Κορίτσι με τη νταλίκα" (1986) του Β. Φουρνιστάκη.
ΠΗΓΗ
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου