Κι ενώ στα μέσα της δεκαετίας του 1980, ο σκληρός δικομματισμός συνέχιζε να επικρατεί, δεν μπόρεσε να αποκρύψει και να αποκλείσει διαφορετικές -και συχνά, αντίθετες- πολιτικές τοποθετήσεις. Στη δίνη της Αλλαγής, η αντιεξουσιαστική δράση αποκτά νέους πυρήνες στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, ενώ η κατάληψη στο Χημείο το 1985 συνιστά μία από τις πολλαπλές πτυχές των κοινωνικών διεκδικήσεων εντός κι εκτός της Νομικής Σχολής, και μάλιστα λίγο πριν την έναρξη της προεκλογικής περιόδου του 1985. Στην ελληνική βιντεοπαραγωγή, τα επίθετα "αναρχικός" και "αναρχική" χρησιμοποιούνται συχνά, αλλά προσχηματικά και χωρίς καμιά ιδεολογική συμπαραδήλωση: στην κωμική βιντεοταινία "Η αναρχικιά" [(1986) του Β. Φουρνιστάκη], μια άλλη εκδοχή του φιλμ "Μικροί και μεγάλοι εν δράσει...!" [(1963) του Ο. Λάσκου], η Μάρθα (Κ. Γιουλάκη) και ο Μάρκος (Γ. Κάππης) διατηρούν σχέση αλλά, επειδή έχουν παιδιά για παντρειά, δεν παντρεύονται και περιμένουν πρώτα εκείνα να αποκατασταθούν. Στον "Μπάτσο της πλατείας Ψυρρή", ο Ν. Παπαναστασίου υποδύεται τον Αχιλλέα, εκπαιδευτή στη σχολή Καταστολής Αναρχικών Τρομοκρατών Αεροπειρατών, ενώ ο "αναρχικός" (1987) του Ε. Θαλασσινού δεν είναι άλλος από τον Κ. Ρηγόπουλο, έναν κατά τα άλλα συντηρητικό οικογενειάρχη. Ωστόσο, στη βιντεοταινία "Το μανούλι, ο καψούρης και ο αναρχικός" [(1986) του Φ. Φυλακτού], η Ηλέκτρα (Ν. Βενέτη), κόρη αποτυχημένου και ξεπεσμένου πολιτευτή, απορρίπτει τη σχέση της με τον συμφοιτητή της Αλέκο (Ν. Ζιάγκος) για να επιστρέψει στον αναρχικό Τζίμμυ (Π. Τουλιάτος) – με όλες τις κωμικές, αλλά κυρίως δραματικές, συνέπειες που μπορεί να έχει η απόφασή της.
ΠΗΓΗ
Ξεχάσατε Ο Μπαμπάς Μου Ο Αναρχας με τον Αθηνόδωρο Προύσαλη.
ΑπάντησηΔιαγραφή