Cine-χώς: Μια στήλη για ομοιοπαθείς με το συντάκτη ταινιόφιλους . Κάθε μέρα θα προτείνεται από τη στήλη μια διαφορετική ταινία. Φιλμ που λατρεύτηκαν, μισήθηκαν, λοιδορήθηκαν, λογοκρίθηκαν, έστειλαν κριτικούς στο ταμείο ανεργίας και θεατές στον καναπέ του ψυχαναλυτή με αναπάντητα ερωτήματα όπως τι σκατά γίνεται στο Mullholland Drive;, γιατί δεν είναι όλες οι ταινίες σαν το Fight Club; Scarface ή Taxi Driver;Βασικά Καλησπέρα σας ή Καμικάζι αγάπη μου; Σε πόσες ταινίες έχει παίξει ο Danny Trejo; ή ποιος είναι ρε φίλε ο Danny Trejo; 25η ταινία Τα Κουρέλια Τραγουδάνε Ακόμα του Νίκου Νικολαίδη.
Τι να πούμε για τον Νίκο Νικολαίδη, έναν από τους μεγαλύτερους Έλληνες σκηνοθέτες, ο οποίος έφυγε τόσο πρόωρα λίγα χρόνια πριν. Του έχουν αποδοθεί δεκάδες χαρακτηρισμοί μα όλοι καταλήγουν σε ένα, ένα ρομαντικό εραστή του σινεμά. Τα Κουρέλια ποτελούν αγαπημένη ταινία για σινεφίλ και μη καθώς αποπνέουν έντονα μια επαναστατικότητα. Πέντε φίλοι – σαραντάρηδες σήμερα – εκπρόσωποι της γενιάς του ’50, ξανασυναντιούνται μετά από πολλά χρόνια σιωπής. Ο ένας έρχεται από φυλακή, όπου μπαινοβγαίνει χρόνια, ο άλλος από μια σειρά τυφλών φόνων, ο τρίτος αφήνοντας πίσω του γυναίκα και παιδιά, ο άλλος από την περιπλάνηση και η τελευταία, το κορίτσι της παρέας, σκαστή απ’ το τρελοκομείο όπου χρόνια κρύβεται…
Τι να πούμε για τον Νίκο Νικολαίδη, έναν από τους μεγαλύτερους Έλληνες σκηνοθέτες, ο οποίος έφυγε τόσο πρόωρα λίγα χρόνια πριν. Του έχουν αποδοθεί δεκάδες χαρακτηρισμοί μα όλοι καταλήγουν σε ένα, ένα ρομαντικό εραστή του σινεμά. Τα Κουρέλια ποτελούν αγαπημένη ταινία για σινεφίλ και μη καθώς αποπνέουν έντονα μια επαναστατικότητα. Πέντε φίλοι – σαραντάρηδες σήμερα – εκπρόσωποι της γενιάς του ’50, ξανασυναντιούνται μετά από πολλά χρόνια σιωπής. Ο ένας έρχεται από φυλακή, όπου μπαινοβγαίνει χρόνια, ο άλλος από μια σειρά τυφλών φόνων, ο τρίτος αφήνοντας πίσω του γυναίκα και παιδιά, ο άλλος από την περιπλάνηση και η τελευταία, το κορίτσι της παρέας, σκαστή απ’ το τρελοκομείο όπου χρόνια κρύβεται…
Οι εικόνες του Νικολαίδη καταπληκτικές, η σκηνοθεσία απαράμιλλη σε ένα φιλμ που μοιάζει με ένα μελαγχολικό εμβατήριο για τα χαμένα όνειρα, για μια επανάσταση η οποία γαμήθηκε στην πορεία, για την κυρία που είναι πτώμα, για τον Πέρι Κόμο, την Γκλεντόρα και άλλους πολλούς. Μια ταινία ρέκβιεμ για επαναστάτες όπως εύστοχα έχει γραφεί στο εξώφυλλο του dvd του φιλμ. Βαθιά ρομαντική σαν το σκηνοθέτη της, σκληρή, αναιδής,ροκ εν ρολ, ηλεκτρισμένη σχεδόν 35 χρόνια μετά παραμένει ένα παραγνωρισμένο αριστούργημα. Δειτε τη.
Σπύρος Σμυρνής
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου